यौटी चरी हरेक बिहान
मेरो शयन कक्षको
दलिनमा आउंछे,
चिरबिर चिरबिर गर्दै !
मानव हूँ म !
बुझ्छु उसको भाव
भाषा नबुझे पनि !
मुठ्ठी भरी दाना खान्याई दिन्छु
उफ्री उफ्री नाच्दै नाच्दै
पेट नभरिउन्जेल चारो टिप्छे l
म दंग पर्छु उसको त्यो
आत्मासंतुष्टि प्रप्तिको
उत्साहमा !
सन्तुष्ट भए पछि
म पट्टी फर्किएर
पुलुक्क हेर्छे !
शायद धन्यवाद् !
हुनु पर्छ त्यो,
म पुलकित हुन्छु l
उ भुर्र उडेर जान्छे,
हेरि रहन्छु म
आँखाबाट ओझेल
नहुन्झेल
उ त जान्छे
तर म
अर्को बिहानको
पर्खाईमा हुन्छु !
मेरो शयन कक्षको
दलिनमा आउंछे,
चिरबिर चिरबिर गर्दै !
मानव हूँ म !
बुझ्छु उसको भाव
भाषा नबुझे पनि !
मुठ्ठी भरी दाना खान्याई दिन्छु
उफ्री उफ्री नाच्दै नाच्दै
पेट नभरिउन्जेल चारो टिप्छे l
म दंग पर्छु उसको त्यो
आत्मासंतुष्टि प्रप्तिको
उत्साहमा !
सन्तुष्ट भए पछि
म पट्टी फर्किएर
पुलुक्क हेर्छे !
शायद धन्यवाद् !
हुनु पर्छ त्यो,
म पुलकित हुन्छु l
उ भुर्र उडेर जान्छे,
हेरि रहन्छु म
आँखाबाट ओझेल
नहुन्झेल
उ त जान्छे
तर म
अर्को बिहानको
पर्खाईमा हुन्छु !
No comments:
Post a Comment