सपना एकै पालौँ भनेथेँ ॥
पाईला सँगै चालौँ भनेथेँ ॥
मरेर जाँदा लानु के छ र ?
हर्षको दीप बालौँ भनेथेँ ॥
भत्किँदै थिए भित्ता मनका,
मिलाई हात टालौँ भनेथेँ ॥
कठोर भयौ कुन्नी किन हो?
रसिलो मन्ले गालौँ भनेथेँ ॥
निरास भएँ छैन आशांक,
संसार बेग्लै थालौँ भनेथेँ ॥
(आशांक= आशा अंक)
2 comments:
तपाइका गजलहरू साह्रै राम्रा, मिठा, अनी जीवनसंग गाँसिएका यथार्थपरक भोगाइहरू पनि कति गजलहरूमा झल्किएका पाउँछु । तपाइका कलमहरू यसै गरी निरन्तर चलि रहुन । शुभकामना ।
एक नियमित पाठक, प्याकुरेल विष्णु ।
वाह! वाह! मात्र भन्न सक्छु । मन हर्ने ।
Post a Comment