गज़ल

अधुरो अपुरो दिन ढली गयो

मेघले मधुरो दिन ढली गयो

सर्वत्र गोधुली बढ्यो मन्द मन्द
दशाको चुचुरो दिन ढली गयो

शितल पवन जून भेट्न आयो
बिचरो बबुरो दिन ढली गयो

प्रभात मध्यान्ह ऐया ऐया भन्दै
व्यथाको पुर्पुरो दिन ढली गयो

भिकको बटुको खाली हुँदा हुँदै
भोकको धतुरो दिन ढली गयो